Moderne, trendy type

Voor een uitgebreide omschrijving van de karaktereigenschappen en de bijhorende tuin kan u best even contact met ons opnemen.

Producten die mogelijk bij u passen:

Buitenkeuken , Moestuinbakken, RVS zwembad, XL plantenbakken, zitkussens voor in- outdoor gebruik, houtgestookte buitenbad , XL betontegels, trendy outdoor decoratie voor kids,  trespa , design buitenmeubilair , kleurrijk buitenmeubilair , buitenmeubilair met een humoristische knipoog , verlichting , vuurschaal , kiezel , zeilsculpturen , watertafels/fonteinen , siergrassen, kruiden , multifunctionele cakevorm, xl koffiepot annex gieter, regenton,...

Trends en het moderne, trendy type:

Links geven we weer in welke mate de actuele en toekomstige tuintrends van toepassing zijn op het trendy, moderne type. Voor meer info over deze trends klikt u op trends

01 'Verandering, variatie, steeds op zoek naar iets nieuws!'

02 'Alle zintuigen prikkelen: zien, horen, voelen, ruiken en proeven'

03 'Romantic simplicity met een speels, humoristisch accent'

04 'Een minimum aan onderhoud een maximum aan rust'

05 'Multifunctionele elementen en ruimtelijkheid'

06 'Onthaasten, een vakantiegevoel oproepen, de drang naar avontuur'

07 'Kruiden, wilde planten, vergeten groenten'

08 'Tuinpsychologie: de invloed van onze omgeving op de geest'

09 'Back to nature: het ambachtelijke en handgemaakte vieren hoogdagen!'

10 'Allemaal beestjes: ecologie en biodiversiteit in the picture!'

11 'Werk en tuin: een tuinkantoor of kantoortuin'

12 'Innovatieve, milieubewuste materialen'

 

 

Wereldtuinen en het moderne, trendy type:

'Millenium Park' in Chicago, USA

Dit publieke park in de Amerikaanse stad Chicago is aangelegd op een voormalig rangeerterrein. Het maakt deel uit van het stadspark 'Grant Park' dat zich situeert tussen het zakencentrum en het Michiganmeer.

De naam 'Millenium Park' vewijst naar de intentie die men had om het park voor de viering van de millenniumwisseling klaar te hebben. De planning voor het project begon in 1997 maar door onder andere geldgebrek en vertragingen tijdens de bouw  werd het park pas in 2004 geopend.

'Millennium Park' doet met zijn enorm openluchttheater / podium dienst als een stedelijke ontmoetingsplaats. Dit oplenluchttheater, genaamd het 'Pritzker Pavilion', is ontworpen door de bekende architect Frank Gehry.  Het 'Priktzker Pavilion' omvat zowel zitplaatsen als een groot grasveld.

Ook de ingenieuse voetgangersbrug aan de oostzijde van het park die 'MIllenium Park' verbindt met andere delen van 'Grant Park', is van de hand van Frank Gehry.

Andere bezienswaardigheden zijn 'Cloud Gate', een groot spiegelend kunstwerk in de vorm van een boon van Anish Kapoor, de 'Crown Fontain', een grote fontein annex kunstwerk waar in de zomer vele mensen verkoeling komen zoeken, de 'Lurie Garden', een vrij toegankelijke tuin met honderenden plantensoorten en tal van andere attracties.

Millenium Park wordt dikwijls gezien als de grootste daktuin ter wereld omdat het over een parkeergarage en een uitgestrekt spoorwegterrein is gebouwd.

 

 

(tekst en foto's bron wikipedia)

'The Garden of Cosmic Speculation' in Dumfries, Schotland

'The Garden of Cosmic Speculation' is een sculpturale tuin van wel 12 hectare groot. Deze unieke tuin werd ontworpen door de Amerikaanse landschapsarchitect, designer en architectuurtheoreticus Charles Jencks. De tuin bevindt zich rondom de woning van Jencks genaamd 'The Portrack House'.

Zoals in vele van zijn werken is ook deze tuin geïnspireerd op moderne kosmologie. De tuin is meerbepaald gebaseerd op wetenschappen en wiskunde. Zowel de sculpturen als de vormgeving van het landschap vertrekken vanuit  thema's zoals zwarte gaten, fractalen, chaos theorie, golven en genetica.

De tuin is privé eigendom maar wordt meestal een maal per jaar een dag opengesteld voor het grote publiek. De opbrengst gaat dan naar een goed doel.

(tekst en foto's bron wikipedia)

'High Line Park' in New York City, USA

Het 'High Line Park' of ook wel genaamd de 'High Line'  is een uniek lineair stadspark gelegen in de wijk Chelsea. Deze wijk situeert zich in het stadsdeel Manhattan te New York City.

Uniek aan de 'High Line' is dat het park zich boven de grond bevindt op het traject van een voormalige verhoogde spoorweglijn de 'West Side Line'.

De spoorweglijn, eigendom van de New York Central Railroad, was sinds de jaren 80 buiten gebruik. Met de 'Promenade Plantée' in Parijs (1993) in het achterhoofd  ontstond na enkele jaren de idee om van de verlaten spoorweg een park te maken. 

In 2004 kwam er eindelijk geld ter beschikking om deze droom waar te maken. Een gedeelte van het geld was afkomstig van het stadsbestuur van New York, het andere gedeelte betrof particulier geld. 

Het was de Nederlandse ontwerper Piet Oudolf die de eer kreeg het park te mogen ontwerpen.

De eerste fase van de constructie begon in 2006 en werd in juni 2009  afgerond. Een bijkomend deel werd In juni 2011 ingehuldigd.

De laatste en derde fase van het project werd officieël geopend in september 2014. Op deze manier beschikt het langerekte park de 'High Line' vandaag de dag over een 2,33 kilometer lange 'groene long' in het hartje van de stad.

Sinds september 2014 krijgt het park jaarlijks zo'n 5 miljoen bezoekers.

Het park heeft een natuurlijke beplanting geïnspireerd op het landschap en de planten die groeiden op de verlaten sporen. Men heeft er prachtige zichten op de stad en de Hudson rivier. Maar het park beschikt ook over culturele attracties zoals installaties van diverse kunstenaars.

Door de oude spoorweg te recycleren in een park herleefde de buurt. Andere steden volgen het voorbeeld en bouwen oude spoorlijnen om tot groene parken.

 

(tekst en foto's bron wikipedia)

'Giardino dei Tarocchi' in Toscane, Italië

'Giardino dei Tarrocchi' (Tarok- of Tarot-tuin) is een beeldentuin vol met monumentale sculpturen naar het ontwerp van de Franse kunstenares en beeldhouwster Niki de Saint Phalle (1930-2002). De uitvoering deed ze samen met haar echtgenoot Jean Tinguely die eveneens beeldhouwer was.  Samen begonnen zij aan het project in 1979. Meer dan vijftien jaar later werd de tuin pas voltooid.

De organische structuur van het Park Güell in Barcelona vormde de inspiratiebrond voor hun eigen beeldenpark. De Tarok-tuin van het koppel vormt een organisch geheel met het omringende Toscaanse heuvelachtige landschap.

Zoals de naam doet vermoeden is de Tarot-tuin gebaseerd op de zogeheten  de 22 occulte kaarten van het Tarot-spel.Naar elke kaart is er een beeld gemaakt in het park. De 22 monumentale beelden (sommige zijn wel 22 meter hoog) zijn vervaardigd uit gietbeton. Om ze steviger te maken gebruikte men met de hand aangebracht vlechtijzer van verschillende diktes. De uiteindelijke uiterlijke vorm of buitenste laag bestaat uit spuitbeton dat op zijn beurt door plaatselijke kunstenaars afgewerkt werd met veelkleurig keramiek, mozaïek en kostbaar glas. De enorme sculpturen, die veel weg hebben van de beroemde 'Nana's' van Niki de Saint Phalle, zijn gedeeltelijk voor bezoekers toegankelijk. Het park is omwalt door een muur van tufsteen. De ingang in de vorm van een boog is dan weer gemaakt naar een ontwerp van de architect Mario Botta.

Met de verwezenlijking van haar fantasietuin werd voor beeldhouwster Niki De Saint Phalle een droom werkelijkheid. Het park is tijdens de zomermaanden toegangkelijk voor het publiek.

(tekst en foto's bron wikipedia)

'Lurie Garden' in Chicago, USA

Deze tuin situeert zich in het zuidelijke deel van het Millenium park te Chicago.

De tuin heeft een oppervlakte van circa 1 hectare en werd ontworpen door Kathryn Gustafson, Piet Oudolf en Robert Israel  

Op 6 juli 2004 opende 'Lurie Garden' officiëel de deuren.

De tuin is opgebouwd rond een natuurlijke ogende beplanting bestaande uit een combinatie van vaste planten, struiken, bomen en bolgewassen.

De tuin is genoemd naar Ann Lurie die 10 miljoen dollar schonk voor de realisatie ervan.

Men kan in de tuin deelnemen aan geleide bezoeken, lezingen, interactieve demonstraties, familie festivals en picknicks.  

Belangrijk in het concept zijn de twee 'platen',  afgeschermd aan twee zijden door grote hagen, waaruit de tuin is samengesteld.

De donkere 'plaat' staat symbool voor het verleden van de stad Chicago.

Hier vinden we veel schaduwminnend plantgoed en bomen die de nodige schaduw aan deze planten bieden.

De lichte 'plaat' bevat geen bomen maar vaste planten die van de zon houden.

Deze 'plaat' stelt de toekomst van de stad voor.


(tekst en foto's bron wikipedia)

 


'Minneapolis sculpture garden' in Minneapolis, USA

De 'Minneapolis sculpture garden' in Minneapolis is een 4,5 hectare groot beeldenpark dat deel uitmaakt van het Walker Art Center. De huidige afmetingen van het park kregen vorm in 1992. Het park wordt echter sinds 1960 doorkruist door een autoweg.

Het beeldenpark heeft een indrukwekkende vaste collectie van 40 permanente beelden en installaties. Dit maakt het een van de grootste sculpturale stadstuinen ter wereld. Bovendien zijn er naast de permamente collectie tijdelijke kortdurende exposities en werken die ten gepaste tijden in het park worden geplaatst en er weer uit worden gehaald.

De sculptuur, annex fontein, 'Spoonbridge and Cherry' uit 1985-1988 van kunstenaars en echtgenoten Claes Oldenburg en Coosje van Bruggen is een van de opvallendste werken in het park. Verder vindt men op het terrein de 'Cowles Conservatory' met binnenin planten en kunstwerken. Hier kan men het sculptuur 'Standing Glass Fish' uit 1986  van de bekende architect Frank Gehry bewonderen.

Tot de vaste collectie behoren nog vele andere werken van bekende kunstenaars zoals Alexander Calder, Mark di Suvero, Magdalena Abakanowicz, Barry Flanagan, Sol Lewitt, David Nash, Jacques Lipchitz, Tony Cragg, Dan Graham, Jenny Holzer, Ellsworth Kelly, Giacomo Manzù, Marino Marini, Henry Moore, Louise Nevelson, Isamu Noguchi, Richard Serra, Tony Smith, en Mario Merz.

 

(tekst en foto's bron wikipedia)

 

'Majorelletuin' in Marrakesh, Marroko

De Marjorelletuin of in het Frans 'Jardin Majorelle' is een botanische tuin en artistieke landschapstuin in de Marokkaanse stad Marrakesh.

De naam verwijst naar de naam van de ontwerper. De tuin werd in 1924 ontworpen door de Franse kunstenaar Jacques Majorelle.

De tuin, die zijn meesterwerk en meest bekende creatie zou worden, herbergt eveneens het atelier van de kunstenaar.

Tijdens deze koloniale periode was Marokko nog een protectoraat van Frankrijk.

Typisch voor vele decoratieve elementen en het atelier in de tuin is de unieke blauwe kleur.

Deze kobaltblauwe kleur werd later naar de kunstenaar en ontwerper van de tuin vernoemd; Majorelleblauw.

De tuin omvat planten van de vijf wereldcontinenten. Vooral planten uit de cactusfamilie en de bougainvillea zijn in het concept sterk vertegenwoordigd.

Reeds sinds 1949 zijn de tuin en het atelier van Majorelle opengesteld voor het grote publiek.

De dag van vandaag kan men tegen betaling de tuin en het museum met islamitische kunst, dat zich in het voormalig atelier bevindt, bezoeken.

Het kleine etnografische museum handelt over de cultuur van de Berbers met schilderijen van onder andere Majorelle en Noord - Afrikaanse textiel, sieraden en keramiek.

In 1980 werd de Majorelletuin eigendom van de Franse modeontwerper Yves Saint Laurent en zijn partner Pierre Bergé.

Om het behoud en het beheer van de tuin veilig te stellen richtte Bergé in 1997 een stichting op.

Toen Yves Saint Laurent in 2008 kwam te overlijden werd zijn as in de rozentuin verstrooid.

Een groot deel van de Noord - Afrikaanse textielverzameling in het museum is afkomstig uit de persoonlijke collectie van Yves Saint Laurent.

Na de dood van Saint Laurent werd het complex in 2009 en 2010 heringericht.

De Majorelletuin kan jaarlijks rekenen op heel wat bezoekers.

(tekst en foto's bron wikipedia)

'Gardens by the Bay' in Signapore, Signapore

Met dit 101 hectare groot toonaangevend architecturaal park wil de overheid Singapore omvormen van een "tuinstad" naar een "stad in een tuin '. Op deze manier kan men door het verbeteren van fauna en flora de levenskwaliteit van de inwoners verhogen en een modelstad van de 21ste eeuw creëren.

In januari 2006 werd een internationale ontwerpwedstrijd gehouden. Uit de meer dan 70 inzendingen hebben twee Britse bedrijven de gunning in de wacht gesleept.

In november 2007 begon men reeds met de aanleg en in oktober 2011 werd het eerste gedeelte van het park officieel geopend voor het grote publiek. Een gedeelte van het park is gratis toegankelijk, voor andere gedeeltes moet men wel inkom betalen.

Het concept gaat uit van de principes van duurzaam milieu en houdt rekening met duurzame kringlopen van energie en water.

Het park bestaat uit drie delen; Bay Central Garden, Bay East Garden en Bay South Garden.

Het meest opvallend en het grootst is de Bay South Garden met zijn futuristisch bos van metalen bomen of  'supertrees' en twee grote serres of 'biomen'. Dit gedeelte van het park wil het beste tonen op het gebied van tropische horticultuur en is wat betreft de vormgeving geïnspireerd op een orchidee, de nationale bloem van Signapore.

De 'supertrees' zijn metalen boomachtige constructies met hoogtes tussen 25 en 50 meter. Zij doen dienst als een soort van verticale tuinen met planten zoals varens, orchideeën,....Daarnaast bieden zij schaduw en bezitten zij milieuvriendelijke technologieën die de ecologische functies van een echte boom nabootsen zoals fotosynthese in de vorm van zonnecellen die energie opwekken voor de verlichting van de 'supertrees', opnemen van regenwater in de vorm van het collectioneren van het regenwater voor irrigatie en het aanvullen van de waterpartijen van het park. 

De twee 'biomen' herbergen elk een uitgebreide collectie planten van een bepaald klimaat.

Het ene 'bioom' ook wel genaamd de 'Flower Dome' representeert het koel-droge klimaat zoals het mediterrane klimaat, het semi-tropische klimaat in bepaalde delen van Australië, Zuid-Afrika en Zuid-Amerika. Dit bioom omvat 7 verschillende 'tuinen'.

Het andere 'bioom' ook wel genaamd 'Cloud Forest' weerspiegelt het koel-vochtige klimaat. Dit bioom beschikt over een met planten begroeide constructie de 'Cloud Mountain' die als habitat functioneert voor planten afkomstig uit tropische berggebieden.

In de biomen zijn er zeer veel niveauverschillen en gebruikt men een zeer moderne architectuur. 

De kassen of 'biomen' zijn uitgerust met duurzame energie-efficiënte technieken. Voor de koeling betekent dit bijvoorbeeld een energiebesparing van 30% in vergelijking met een conventionele gekoelde kas.

Voor het minimaliseren van de zonnewarmte zijn de kassen voorzien van speciaal glas en een dak met uitklapbare zeilen die automatisch openen om schaduw te geven als de temperatuur te hoog oploopt.

In de kassen koelt met alleen de lagere delen. Dit gebeurt door middel van thermische stratificatie waarbij grondwater wordt opgepompt om buizen in de vloerplaten van het gebouw te koelen en warme lucht die stijgt wordt afgevoerd op een hoger niveau.

Om de hoeveelheid energie die men nodig heeft voor het koelproces te verminderen, ontvochtigd men de lucht in de kas met het koel droge klimaat voordat deze wordt gekoeld.

De elektriciteit die men nodig heeft voor koeling wordt opgewekt in het park zelf. De afvalwarmte vangt men op om als droogmiddel te gebruiken voor de ontvochtiging van de lucht in de kas met het koel droge klimaat. De speciale stoomturbine op het terrein wordt gevoed met tuinbouwafval uit de tuinen en andere parken in Singapore.

Verder beschikt de 'Bay South Garden' over een kindertuin met tal van attracties, thematuinen en een in de toekomst een bloemenmarkt.

Omdat het park zo populair is voor evenmenten ligt het maximum op drie per week.

(tekst en foto's bron wikipedia)

'Park Güell' in Barcelona, Spanje

Dit stadspark van de bekende architect Antoni Gaudi in het noordoosten van Barcelona heeft een oppervlakte van 15 ha. Men vindt er pijnbossen, lanen met palmen en een door bomen omzoomd plein.

Populair is de kleurrijke bank die een reuzenslang voorstelt en door het park kronkelt. In dit beeld zien we de inspiratie van Gaudi door het goddelijke. Deze bank (de slang) is de uitgelezen plek voor een rendez-vous (de appel) in dit prachtige park (het aards paradijs).

Vroeger zou het park twee hectare groter zijn geweest. De naam Güell verwijst naar de oorspronkelijke opdrachtgever. In 1900 gaf de rijke industrieel Eusebi Güell Gaudí de opdracht om een tuindorp of woonwijk aan te leggen op het terrein.

Gaudi trof een braakliggend stuk grond aan zonder water of beplanting. Het tuindorp zou geen succes worden, er was geen interesse voor dit megalomaan project. Van de twee huizen die uiteindelijk verkocht werden was er een voor Gaudi zelf.

Voor de vormgeving van het project inspireerde Gaudi zich op een door de natuur geïnspireerde architectuur. Hierbij had hij als functie een recreatiepark voor ogen en geen tuinstad zoals Güell.

Güell baseerde zich op de Engelse landschapstuinen en romantische tuinarchitectuur die hij zag tijdens zijn vele buitenlandse reizen. Vandaar de Engelse benaming 'Park' Güell.

Güell die zich bezig hield met sociale hervormingen zag het park niet als een recreatiepark voor dagjesmensen maar als een burgerwoongebied. In het project plande men daarom zestig driehoekige percelen in op een brede, steile en zonnige helling. Hier werder er dus maar twee van verkocht.

De idee van door de natuur geïnspireerde architectuur en een tuinstad of woonwijk leidde tot een organische, natuurlijke vormgeving. In het park ziet men uit gesteente groeiende pergola's, harmonieus in het landschap geïntegreerde trappen, paden en golvende, veelkleurige, mozaïekversieringen. In dit project laat Gaudí zijn sociale engagement zien.

Opvallend in het park zijn de ingang met portiersloge en portierswoning, het hek, de zuilengalerij, de dubbele trap met Salamander en de zitbank.

Momenteel vindt men in het park het Casa Museu Gaudí, een klein Gaudí-museum en in de vroegere portiersloge.

Om het park te bezoeken moet men inkom betalen. Het park staat sinds 1984 op de UNESCO Werelderfgoedlijst.

(tekst en foto's bron wikipedia)

 

'Kröller Müller beeldenpark' in Otterlo, Nederland

Het Beeldenpark van het Kröller-Müller Museum heeft een oppervlakte van 25 hectare en is een van de meest gerenommeerde beeldenparken van Europa.

Het park is gelegen in het prachtige Nationaal Park De Hoge Veluwe te Otterlo.

Toen het park in 1961 werd geopend was het nog maar 4 hectare groot.

In 1966 breidde men het park uit naar 9 hectare en sinds 2011 beschikt het park over een landschappelijke tentoonstellingsruimte van wel 25 hectare.

Het park is een combinatie van beeldentuin, beeldenpark en beeldenbos.

Men vindt er vele kunststromingen uit de internationale beeldhouwkunst van de twintigste eeuw.

Zowel figuratieve als abstracte kunst van bekende nationale en internationale beeldhouwers is ruim vertegenwoordigd.

De naam 'Kröller-Müller' vewijst naar de kunstcollectie van Helene Kröller-Müller. 

De rijke Duitse Helene trouwde in 1888 met de Nederlandse zakenman Anton Kröller. Helene verzamelde sinds 1907 unieke kunstwerken.

Ze kocht niet alleen schilderijen en tekeningen maar ook schilder-, beeldhouw-, teken- en prentwerk.

In het 'Kröller-Müller Museum' dat in 1938 werd geopend op het voormalige landgoed van Helene, kan men  tot op de dag vandaag haar kunstverzameling bewonderen.

De beeldentuin hoort bij het museum en is een onderdeel van haar voormalige landgoed.

 

 

 

 

 

(tekst en foto's bron wikipedia)